وبلاگ من

افرادی که بطور ناخواسته از کار اخراج و یا به هر نحوی بیکار شده اند، در صورت داشتن شرایط مورد نیاز این قانون، مشمول بیمه بیکاری می‌گردند و سازمان تامین اجتماعی موظف به پرداخت حق بیمه بیکاری به آنها خواهد بود.

در شرایط فعلی اقتصاد کشور و وجود بحران های مالی ، تورم بالا ، نوسانات شدید قیمتی ، وجود تحریم های بین المللی شدید و سایر مواردی که در اقتصاد کشور ما وجود دارد، سبب شده تا هر روزه افراد بیشتری شغل خود را به طور ناخواسته از دست بدهند. وجود چنین شرایطی باعث ایجاد نگرانی های زیادی برای این افراد در رابطه با از دست دادن شغل و نداشتن منبع درآمد شده است. از این رو دولت به منظور حمایت از این قشر و برقراری عدالت اجتماعی در رابطه با آنها، در سال ۱۳۶۹ اقدام به ایجاد قانونی با عنوان قانون بیمه بیکاری نمود. در مجله دلتا با ما همراه باشید.

پرداخت حق بیمه به افراد بیکار
این قانون به منظور حمایت از اقشار ضعیف جامعه و افرادی که بصورت غیر ارادی علی رغم میل باطنی خود بیکار شده‌اند، در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. بر اساس این قانون، افراد پس از اینکه در سامانه مربوطه ثبت نام کردند، مدت زمان مشخصی که به عنوان مهلت ارائه این درخواست تعیین شده است را پشت سر می‌گذارند.

سپس سازمان بیمه با درخواست آنها موافقت می‌نماید و مبلغ مشخصی تا مدت زمان محدودی به آنها تعلق خواهد گرفت.

طبق قوانینی که در بیمه تامین اجتماعی تعریف شده است، قانون بیمه بیکاری، تنها به افرادی تعلق می‌گیرد که تمامی شرایط زیر را دارا باشند :

کارگر فصلی که در فصل کار اخراج شده باشد یا به هر دلیلی بیکار شده باشد.
کسانی که به صورت قرارداد موقت استخدام شده و قبل از پایان قرار داد اخراج شده باشند.
کسانی که به دلیل تغییر ساختار اقتصادی بصورت موقت بیکار شده باشند.
کسانی که به دلیل حوادث طبیعی، اقتصادی، سیاسی و یا به طور کلی حوادثی که از اختیار آنها خارج است، بیکار شده‌اند.
میزان مبلغ این نوع بیمه، معادل ۵۵ % متوسط حقوق روزانه افراد بوده و در صورتی که این افراد کسانی را تحت سرپرستی خود داشته باشند، به ازای هر شخص مقدار ۱۰ درصد به حداقل دستمزد دریافتی‌شان اضافه می‌شود. مجموع پرداخت این بیمه، نباید کمتر از حداقل دستمزد دریافتی آنها باشد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر، بیمه بیکاری بعد از مرخصی زایمان، را مطالعه کنید.

با انعقاد قرارداد اجاره، مستأجر برای یک مدت زمان مشخص می‌تواند از آنچه اجاره کرده‌ استفاده کند، اما در برخی مواقع مستأجر تصمیم می‌گیرد آن را برای بار دوم به فرد دیگری اجاره دهد. آیا مستأجر حق دارد برای بار دوم ملکی را که اجاره کرده‌، به فرد دیگری اجاره دهد؟

گاهی پرسیده می‌شود که آیا می‌توان ملک استیجاری را دوباره اجاره داد؟ به طور مثال کسی که خانه‌ای را اجاره کرده او هم می‌تواند قرارداد اجاره‌ای منعقد کند و کسی را مستاجر خود کند؟ در این‌ نوشتار در خصوص انتقال مورد اجاره  توضیح داده شده است. در ادامه با مجله دلتا همراه باشید.

ارکان عقد اجاره
در این قرارداد پنج مورد بسیار اهمیت دارد:
۱. مستأجر (اجاره‌کننده)
۲. موجر (مالک یا اجاره‌دهنده)
۳. مورد اجاره (آنچه اجاره داده شده‌ است)
۴. اجاره‌بها (مبلغی که مستأجر برای استفاده از ملک به مالک پرداخت می‌کند)
۵. مدت اجاره (این قرارداد نمی‌تواند دائمی باشد و باید زمان آغاز و پایان آن در قرارداد اجاره مشخص شود)

انتقال مورد اجاره توسط مستاجر
طبق ماده‌ ۴۷۴ قانون مدنی، مستأجر می‌تواند آنچه را که اجاره کرده‌ است، به فرد دیگری اجاره دهد، مگر اینکه در قرارداد این اختیار از او سلب شده باشد. به عبارت بهتر، قانون مدنی این حق را به مستأجر داده ‌است که مورد اجاره را به فرد دیگری اجاره دهد، اما موجر و مستاجر می‌توانند در قرارداد توافق کنند و به صراحت ذکر کنند مستأجر نمی‌تواند ملک استیجاری را به فرد دیگری اجاره دهد.

پس اگر مالک و مستأجر این مورد را در قرارداد ذکر نکرده باشند، مستأجر حق دارد که ملک را به شخص دیگری اجاره دهد. اما در صورتیکه در قرارداد این حق از مستاجر سلب شود ولی او ملک را دوباره اجاره دهد تکلیف چیست؟

 انتقال مورد اجاره بدون اجازه مالک
مستأجر برخلاف قول و قراری که با مالک داشته، مال را به فرد دیگری اجاره می‌دهد. در چنین وضعیتی با توجه به این‌ که مستأجر برخلاف توافق خود با موجر عمل کرده ‌است، مطابق قانون مدنی و قانون روابط مالک و مستأجر، مالک ابتدا باید به مستأجر فرصت دهد که قرارداد اجاره‌ دوم را فسخ کند. اگر مستأجر این کار را نکرد، مالک می‌تواند قرارداد با مستأجر را فسخ و از دادگاه، تخلیه ملک را درخواست کند. در این حالت مستأجر دوم، برای جبران خسارات خود باید به مستأجر اول مراجعه کند.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با نکات حقوقی قرارداد اجاره “آنچه مستاجران هنگام قرارداد اجاره باید بدانند” را مطالعه کنید.

با پیشرفت تکنولوژی، استفاده از فضای مجازی و امکاناتی که این فضای اینترنتی در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد، روز به روز در حال افزایش است. یکی از این امکانات، فراهم آوردن امکان خرید و فروش محصولات از طریق فضای مجازی و بدون نیاز به مراجعه حضوری است.

اپلیکیشن اینستاگرام یکی از شبکه‌های اجتماعی است که تمرکز آن بر به اشتراک گذاشتن عکس و ویدئو است. یکی از ابعاد آن فراهم آوردن امکان خرید و فروش از طریق فضای مجازی است. از آنجا که فروشندگان اینستاگرامی نیازی به ثبت پیج خود نداشته و نظارت چندانی بر روند کار آن‌ها وجود ندارد، امکان سوء استفاده و کلاهبرداری در این بستر بسیار زیاد است. اما در این بین، راه‌هایی وجود دارند که بتوان با تکیه بر آن‌ها، خرید امن از اینستاگرام داشت. در ادامه به توضیحات کاملی در خصوص نحوه خرید امن و شکایت از پیج‌های اینستاگرام می‌پردازیم. با بخش حقوقی مجله دلتا همراه باشید.

نحوه خرید امن از اینستاگرام
در صفحات اینستاگرام، عکس‎هایی از محصول با توضیحاتی در خصوص قیمت و یا کیفیت محصولات درج می‌شود. اولین نکته‌‎ای که توجه به آن قبل از اقدام برای خرید ضروری است، آن است که از فروشنده بخواهید از خود محصولی که در اختیار دارد تصویری برای شما ارسال کند.

با این اقدام می‌توانید مطمئن شوید که تصویر به اشتراک گذاشته شده از عکس‌های ژورنالی محصول نبوده و کیفیت تصویر با کیفیت محصول برابر است. همچنین قبل از سفارش محصول، نظرات مخاطبان و تجربه آن‌ها از خریدشان را بررسی کنید.

بهترین راهی که پیش روی شما برای خرید امن از اینستاگرام قرار دارد آن است که، از پیج‌‎هایی که پشتوانه سایت دارند، خرید کنید. همچنین توصیه می‌شود که خرید و پرداخت از طریق درگاه خود سایت انجام گیرد.

از آنجا که سایت‌های اینترنتی نظارت دقیق‌تری دارند و در اغلب موارد به ثبت می‌رسند، بسیار امن‌تر از پیج‌های اینستاگرامی است. زیرا در اغلب موارد، فروشنده از شما می‌خواهد که نصف قیمت و یا تمام مبلغ را پرداخت کنید تا محصول را برای شما ارسال کند.

قبل از پرداخت هرگونه وجهی بهتر است با فروشنده بر سر برگرداندن کالا و یا تعویض محصول، در صورتی که دارای مشکلی باشد به توافق برسید.

یکی دیگر از راهکارهای ایمنی که پیش روی خریداران قرار دارد، پرداخت در منزل است. به این صورت که، محصول به دست خریدار رسیده و بعد از آن‌که از سلامت محصول اطمینان حاصل شد، مبلغ خرید، به پست یا پیک پرداخت شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی بیشتر “نحوه شکایت از پیج های اینستاگرامی” را مطالعه کنید.

امروزه دست فروشی به عنوان معضلی است که مستلزم سازماندهی منسجم می‌باشد و باید پیگیری شود. سد معابر عمومی و اشغال پیاده‌روها و استفاده غیر مجاز آنها و میدان‌ها و پارک‌ها و باغ‌های عمومی برای کسب و یا سکنی و یا هر عنوان‌دیگری ممنوع است.

دست‌فروشان سبک جدیدی از تجارت را برای خودشان تعریف کرده‌اند. قبل‌ترها اگر جمعه بازار و یکشنبه بازاری بود، حالا همه‌جا هستند. از مترو و اتوبوس‌های درون‌شهری گرفته تا کنار جاده‌های بین‌شهری. دست‌فروشان برای خودشان جای مشخصی دارند. هیچ‌کس نمی‌تواند جایشان را قُرُق کند. آن‌ها نه مالیاتی می‌دهند و نه قوانین را رعایت می‌کنند. در این بخش از مجله دلتا به تخلفات دست‌فروشان می‌پردازیم.

نخستین و بزرگ‌ترین تخلف دست‌فروشی
مجوز نداشتن از یک سازمان یا صنف و عدم پرداخت مالیات از مهم‌ترین تخلفات دست‌فروشان است. مغازه‌داران باید مجوز بگیرند و به اتحادیه‌ها حق عضویت بدهند. مدام زیر‌نظر بازرسی باشند و سر سال هم مالیات بدهند. اما دست‌فروشان بدون توجه به هیچ‌کدام از این‌ها، همان اجناس مغازه‌ها را می‌فروشند.

به دلیل اینکه مالیات و اجاره مکان را نمی‌دهند، اجناس را ارزان می‌فروشند و این‌گونه، بازار کاسب‌های قانونی را هم کساد می‌کنند.

جدا از اینکه دست‌فروشی چه آسیب‌هایی برای اقتصاد ملی و فضای کسب‌وکار دارد، دست‌فروشان مرتکب تخلفات دیگری هم می‌شوند. اولین و مهمترین تخلفشان سد معبر و برهم زدن نظم عمومی اجتماعی است. البته عدد تخلفاتشان از این‌ها فراتر است که به‌تفصیل گفته می‌شود.

مقابله با تخلفات دست‌فروشی
سد معبر مهمترین تخلف دست‌فروشان است. فرقی نمی‌کند دست‌فروش کجا بساط کند. در خیابان یا در مترو باشد. هرکجا بساط کند مانع رفت‌وآمد است و مزاحمت برای مردم دارد. پس نتیجه کارش می‌شود سد معبر و مطابق با ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، مأموران نباید اجازه دهند بساط کنند.

بر اساس تبصره یک بند ۲ از ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها (اصلاحی ۱۳۴۵)، سد معابر عمومی و اشغال پیاده‌روها و استفاده غیرمجاز آنها و میدان‌ها و پارک‌ها و باغ‌های عمومی برای کسب و یا سکنی و یا هر عنوان دیگری ممنوع است.

 شهرداری مکلف است از آن جلوگیری و در رفع موانع موجود و آزاد نمودن معابر و اماکن مذکور فوق به‌وسیله مأمورین خود رأساً اقدام کند.

در این بخش از قانون شهرداری‌ها، به مأموران شهرداری اجازه داده شده است تا با هرگونه سد معبر ازجمله دست‌فروشی مقابله کنند. برای مقابله با آن نه نیازی به دستور قضایی است و نه ادعای خسارتی پذیرفته می‌شود.

درواقع بر اساس همین قانون، شهرداری‌ها مکلفند که از سد معبر جلوگیری کنند. حال هرکسی به هر بهانه‌ای، از جمله دستفروشی، مرتکب سد معبر شود، با برخورد قانونی مأموران شهرداری رو به‌ رو خواهد شد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر، آیا کسبه می‌توانند پیاده رو را سد کنند؟، را مطالعه کنید.

آتش سوزی یکی از حوادثی است که ممکن است هر لحظه رخ بدهد بنابراین بیمه کردن ساختمان در برابر آتش سوزی از مهم‌ ترین وظایف مدیر ساختمان است. مدیر ساختمان باید بر اساس متراژ هر واحد سهم هر واحد را در بیمه آتش سوزی مشخص کرده و ساختمان را در برابر این حادثه بیمه کند.

مدیر ساختمان مهم‌ترین عضو مجتمع مسکونی است. اداره‌ ساختمان، بدون حضور او کاری دشوار است. مدیر ساختمان باید توسط مجمع عمومی مالکان مجتمع های مسکونی انتخاب شود. براساس قانون تملک آپارتمان ها، مجمع عمومی مالکان در هر ساختمان از همه مالکان واحدهای آپارتمانی تشکیل می‌شود. در این نوشتار وظایف مدیر ساختمان بر اساس قانون تملک آپارتمان ها بررسی شده است. با مجله دلتا همراه باشید.

وظایف مدیر ساختمان
۱.محاسبه مقدار شارژ ماهیانه هر واحد

مدیر یا مدیران ساختمان باید شارژ ماهیانه هر واحد را محاسبه کرده و از مالکان بخواهند تا شارژ را در اولین فرصت پرداخت کنند.

مقدار شارژ ماهیانه هر واحد با روش‌ های مختلفی مانند محاسبه بر اساس نفرات، متراژ واحد، شارژ ثابت و شارژ متغیر محاسبه می‌شود. البته می‌توان با ترکیبی از این روش ها، شارژ ماهیانه هر واحد را محاسبه و دریافت نمود.

۲.رسیدگی به اعتراض ساکنان

در صورتی که هر یک از ساکنان نسبت به روش اجرایی مدیر یا هیئت مدیره اعتراضی داشته باشند، می‌توانند به مدیر مراجعه کنند.

مدیر موظف است که به اعتراضات توجه کرده، و ساکنین را نسبت به روش اجرایی خود قانع کند. برای مثال یکی از قوانین ساختمان، دریافت شارژ ماهیانه از ساکنان است. فرقی نمی‌کند ساکنان به طور دائم در ساختمان حضور داشته باشند یا نداشته باشند. اما ممکن است که یکی از مالکان نسبت به این قانون معترض باشد.

به این دلیل که چرا در صورت عدم حضور در واحد مسکونی، همچنان باید شارژ ماهیانه را پرداخت کند. در این موارد مدیر موظف است که به اعتراض مالک رسیدگی و در صورت صلاحدید، شارژ ماهیانه خدمات عمومی ساختمان را از او دریافت کند.

۳.بیمه کردن ساختمان در برابر آتش سوزی

آتش سوزی یکی از حوادثی است که ممکن است هر لحظه رخ بدهد. بنابراین بیمه کردن ساختمان در برابر آتش سوزی از مهم‌ ترین وظایف مدیر ساختمان است.

مدیر ساختمان باید بر اساس متراژ، سهم هر واحد را در بیمه آتش سوزی مشخص کند. زیرا ساختمان باید در برابر این حادثه بیمه شود. در صورت بروز آتش سوزی در یک ساختمان بیمه نشده، مدیر ساختمان موظف به پرداخت خسارت به مالکان و ساکنان ساختمان است.

اختیارات مدیر ساختمان در صورت عدم پرداخت شارژ
در صورتی که مالکی حق شارژ ساختمان را پرداخت نکرده باشد، مدیر ساختمان موظف است برای او ابلاغیه‌ ای ارسال و وی را از بدهی اش  مطلع کند.

اظهار نامه باید در فرم‌ های مخصوص دادگاهی و در سه نسخه تهیه و در دبیرخانه دادگاه به ثبت برسد. مامور دادگاه ابلاغیه را به مالک بدهکار ابلاغ می‌کند. مالک بدهکار موظف است که در مدت ۱۰ روز بعد از دریافت اظهارنامه، بدهی خود را پرداخت کند.

در صورتی که مالک بدهی خود را در مدت مذکور پرداخت نکند، مدیر می‌تواند خدمات تاسیساتی مثل آب، برق و گاز واحد بدهکار را قطع تا وی مبلغ بدهی خود را به مدیر ساختمان پرداخت کند.

البته شایان ذکر است که مدیر ابتدا باید اظهارنامه را ابلاغ و در صورت عدم توجه مالک، خدمات تاسیساتی واحد او را قطع کند. در غیر این صورت مالک می‌تواند نسبت به وضع پیش آمده معترض باشد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر، قوانین مربوط به آسانسور در آپارتمان، را مطالعه کنید.