وبلاگ من

کریستیانو رونالدو یکی از گران‌ترین و  بهترین بازیکنان فوتبال دنیا است. او موزه‌ای شخصی، با نام CR7 را به نمایش  جوایز خود اختصاص داده است.

موزه CR7 یا موزه کریستیانو رونالدو در شهر فونچال در پرتغال واقع شده است. این موزه حاوی جوایز و افتخاراتی است که این بازیکن، در حرفه فوتبال کسب کرده است. با مجله دلتا همراه باشید تا با این موزه جالب آشنا شوید.

موزه کریستیانو رونالدو کجاست؟
نمای بیرون موزه کریستیانو رونالدو با رنگ‌های مشکی و  قرمز پوشیده شده است. در بیرون فضای موزه، مجسمه‌ای برنزی از رونالدو وجود  دارد. در زیر مجسمه نوشته شده: «بهترین بازیکن جهان». پس از پله، رونالدو  تنها بازیکنی است که یک موزه اختصاصی برای خود دارد.

گشتی در موزه کریستیانو رونالدو
در بخش ابتدای موزه، از کف زمین تا سقف، با عکس‌های کریستیانو رونالدو  پوشیده شده است. در میان این عکس‌ها، عکس شبی وجود دارد که زندگی رونالدو  برای همیشه تغییر کرد. در آن شب، تیمی که رونالدو در آن بازی می‌کرد، در  مقابل منچستر یونایتد پیروز شد. الکس فرگوسن او را دید و فردای آن روز با  او قرارداد بست.

چه چیزهایی را می‌توان در این موزه یافت؟
در این موزه، برخی از تی‌شرت‌های رونالدو که در بازی‌های فوتبال از  آن‌ها استفاده کرده است، قرار داده شده‌اند. در میانه سالن این موزه،  قفسه‌های سفید رنگی وجود دارد که بیش از ۱۴۰ جایزه رونالدو در این قفسه‌ها  جای داده شده است. تعداد بی‌شماری عکس از رونالدو، مانیتورهایی که  می‌توانند فوتبال با رونالدو را برای بازدیدکنندگان شبیه‌سازی کنند و  مجسمه‌های مومی از رونالدو، قسمت‌های مختلف این موزه را تشکیل داده‌اند. به  عبارت دیگر، هر چیزی که طرفداران رونالدو بخواهند، در این موزه وجود دارد.

ایده اولیه موزه CR7 از کجا آمد؟
ایده اولیه این موزه را برادر بزرگتر رونالدو داده است. او مدیریت موزه  را به عهده دارد. برادر رونالدو برای نخستین بار این پیشنهاد را می‌دهد که  جوایز در یک مکان مشخص جمع‌آوری شوند. رونالدو چند سال پیش یک ساختمان ۵  طبقه را در تپه‌های فونچال خریداری کرده بود او تصمیم داشت تا آن را به رستوران تبدیل کند. با پیشنهاد برادرش، آن را برای مکان موزه در نظر گرفت.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

در جنگ‌های میان آمریکا و بریتانیای کبیر، دولت آمریکا اشتباها یک دژ به نام بلاندر را در دریاچه چمپلین در کانادا، ساخت!

در طول جنگ‌های بین بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، کانادا تحت حکومت  بریتانیا بود. مرز میان کانادا و شمال ایالت نیویورک، شاهد نبردهایی خونین  بود. بیشتر این نبردها در اطراف دریاچه چمپلین رخ داد. با مجله دلتا همراه باشید تا ببینید این جنگ‌ها چگونه باعث شد دژ مونت گومری ساخته شود.

دژ مونت گومری چرا ساخته شد؟
دریاچه چمپلین در مرز کانادا و آمریکا واقع شده است. این دریاچه برای بریتانیایی‌ها،  مسیری مستقیم برای هجوم به قلب آمریکا بود. بلافاصله پس از جنگ، آمریکا قصد  داشت از تلاش‌های دیگر برای هجوم به خاکش جلوگیری کند. مقامات تصمیم  گرفتند در کرانه‌های دریاچه چمپلین، استحکاماتی قوی بسازند. یک بخش ماسه‌ای  کوچک در دریاچه، برای ساختن دژ هشت ضلعی انتخاب شد.
قرار بود این دژ، دیوارهایی با ارتفاع ۹ متر و همچنین ۱۲۵ توپ داشته باشد.  هدف این بود که هر کشتی انگلیسی که قصد عبور از آن منطقه را دارد، نابود  شود.

شروع ساخت دژ مونت گومری و کشف اشتباه محاسباتی!
ساخت و ساز این دژ در سال ۱۸۱۶ آغاز شد. در حین بررسی‌ها و نقشه  برداری‌های مشترک آمریکا و بریتانیا، یک مشکل کشف شد. دژ در طرف اشتباه مرز  ساخته شده بود! مرز واقعی تقریبا در ۱٫۶ کیلومتری جنوب دژ بود.
زمانی که این اشتباه شرم آور کشف شد، ساخت و ساز دژ به سرعت متوقف گردید.  در آن زمان این سنگر بی‌نام، به نام مستعار دژ بلاندر خوانده شد. ۲۰ سال  بعد، ساکنین بومی از سنگ‌های قلعه برای ساخت و ساز خانه‌هایشان استفاده  کردند.

مذاکره برای حل مشکل
سال‌ها بعد، دیپلمات‌های کانادایی و آمریکایی، در مورد این موضوع و دیگر  مشکلات مرزی به مذاکره پرداختند. آمریکا اصرار داشت که مرز جدید تنها کمی  جلوتر برود تا این دژ، به خاک آمریکا برگردد. در نهایت، دژ بلاندر متعلق به  ایالات متحده آمریکا شد. بدون هیچ وقفه‌ای، آمریکا شروع به ساخت دوباره یک  دژ جدید کرد. نام دژ جدید به احترام یکی از قهرمانان جنگ، دژ مونت گومری گذاشته شد.

تولد دژ مونت گومری
این دژ، زمانی که جنگ داخلی آمریکا در دهه ۱۸۶۰ آغاز شد، هنوز در حال  ساختن بود. شایعه‌ای باعث شد تلاش برای تکمیل دژ و مستقر شدن در آن، متوقف  شود. در سال ۱۸۸۶، فقط اسکلت این دژ تکمیل شده بود.
تا آن زمان، احتمال حمله از سمت کانادا بسیار دور از ذهن بود. طبق شرایط،  ایده ساخت استحکامات در مرز کانادا و آمریکا، بی‌معنی جلوه می‌کرد. با این  حال دژ با ۷۴ اسلحه که تمام لوله‌های آن در مقابل کانادا قرار داشت، مسلح  شد.

سرنوشت این قلعه چه شد؟
اسلحه‌های قدیمی دژ با ورود توپخانه‌های مدرن، منسوخ شده بودند. در طول  ۵۰ سال بعد، این اسلحه‌ها برداشته شدند. یک بار دیگر، بومیان منطقه، دژ را  تکه تکه کردند. آن‌ها مقادیر بی‌شماری از آجر، پنجره‌، در و الوار را به  یغما بردند. بخش کوچکی از دژ مونت گومری که باقی مانده، در دست بخش خصوصی است.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

تپه فیلگبرگ در شهر برلین آلمان، محلی  است که اوتو لیلینتال، مهندس آلمانی، برای اولین بار، نمونه‌های اولیه کایت  را امتحان کرد و از این تپه برای اوج گرفتن پرید.

برادران رایت دستاوردها و اختراعات خود را مدیون تحقیقات مهندس آلمانی  «اوتو لیلینتال» هستند. اوتو کسی است که ۱۰ سال قبل از برادران آمریکایی،  معمای پرواز را حل کرد و توانست با کایت شخصی خود از تپه فیلگبرگ پرواز کند. با مجله دلتا همراه باشید تا با نقطه‌ای که شروع پرواز بشر در آنجا بود، آشنا شوید.

تپه فیلگبرگ چرا ساخته شد؟
لیلینتال در سال۱۹۸۴ برای تمرین پرواز، تپه‌ای مخروطی در نزدیکی خانه‌اش  ساخت. تپه‌ای که اوتو ساخت، تقریبا در ۶۰۰ متری شمال برلین قرار دارد. این  تپه امروزه تپه فیلگبرگ یا تپه پرواز نامیده می‌شود. تپه  پرواز، شاهد اولین تلاش‌های انسان برای پرواز کردن بوده است. این تپه حدود  ۱۵ متر ارتفاع دارد و یاد اوتو لیلینتال را زنده نگه داشته است.

اوتو لیلینتال، در تلاش برای پرواز
لیلینتال اولین گلایدرهای خود را در سال ۱۸۹۱ ساخت. او برای تمرین  پرواز، به تپه‌های نزدیک محل زندگی‌اش می‌رفت. فاصله‌ای که لیلینتال در هر  پرواز طی می‌کرد، ۲۵ متر بود. روزهایی که باد می‌وزید، اوضاع برای لیلینتال  بهتر بود و می‌توانست فاصله بیشتری را پرواز کند.

لیلینتال برای پیشرفت در پروسه پروازهایش به تپه دیگری در نزدیکی برلین  رفت. او برای بهبود در پرش‌هایش، سکوی پرشی به ارتفاع ۴ متر بر روی تپه فیلگبرگ ساخت. او تصمیم گرفت که مسیر پرواز جدیدش را از تپه جدید تا اولین تپه به  فاصله ۲۵۰ متر تعیین کند. همین پرواز منجر به مرگ لیلینتال شد.

مخترعی که اختراعش باعث مرگش شد
لیلینتال تپه‌های زیادی را در اطراف محل زندگی‌اش امتحان کرد. او تپه فیلگبرگ را برای به دست آوردن موفقیت بزرگ ساخت که سرانجام خوشی نداشت. لیلینتال  طرح‌های زیادی ارائه کرد. می‌توان گفت امروزه اختراع بالگرد را مدیون او  هستیم. او سعی کرد تا وزن را به‌صورت مساوی در دو بال اختراعات اولیه‌اش  تنظیم کند. اوتو تا حدود زیادی هم موفق بود.

برای ساخته شدن، باید قربانی داد!
نام لیلینتال در فهرست مخترعانی است که اختراعشان باعث مرگشان شده است. لیلینتال  در سال ۱۸۹۶ از فاصله ۱۵ متری به زمین پرتاب شد و گردنش شکست و پس از ۳۶  ساعت فوت کرد. آخرین سخنان لیلینتال قبل از مرگ این بود: برای ساخته شدن، باید قربانی داد!

در سال ۱۹۳۲ بر روی تپه دست‌ساز لیلینتال، یادبودی برای او ساخته شد. تندیسی برنزی از کره زمین بر نوک تپه فیلگبرگ قرارگرفته است. جزئیات آخرین پرواز او بر روی این تندیس نوشته‌شده است.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

گاهی اوقات وجود یک پدیده طبیعی یا  جاذبه‌ای دیدنی می‌تواند توجهات را به سمت مکانی جلب کند اما این سری پای  یک بیماری وسط است! هیچکس نمی‌داند چه به روز اهالی این روستا آمده است!

یک بیماری عجیب و اسرارآمیز اهالی روستای کلاچی را بر  سر زبان‌ها انداخته است. می‌گویند ساکنان این روستا، یکباره به خواب  می‌روند. این مردمان انگار هیچ کنترلی بر روی زمان خواب خود ندارند. آن‌ها  به صورت کاملا ناگهانی به خواب فرو می‌روند و چند روز بعد بیدار می‌شوند.  با مجله دلتا، با روستای اسرارآمیز کلاچی آشنا می‌شوید.

روستایی که ساکنانش یکباره به خواب می‌روند!
بهار سال ۲۰۱۳، به صورت ناگهانی، سر و کله‌ این بیماری عجیب پیدا شد.  این بیماری تا به امروز ۱۵۰ نفر از ۶۰۰ تن اهالی این روستا را مبتلا کرده  است. این اختلال به بیماری «خواب ناگهانی» معروف است و اتفاقات عجیبی را  رقم می‌زند. مثلا یکی از ساکنان روستای کلاچی در کنار همسرش در حال موتورسواری بود. او به طور ناگهانی خوابید و تا سه روز هم از خواب بلند نشد.

در روستای کلاچی چه خبر است؟
روستای کلاچی ، روستایی دور افتاده است. تا مدت‌ها هیچ  کدام از مسئولان نمی‌دانستند که در این روستا چه خبر است. کسانی هم که  خارج از این روستا زندگی می‌کردند، از وضعیت اهالی خبر نداشتند. تا اینکه  پای این بیماری به خارج از روستا، باز شد. پزشکان بسیاری، داوطلبانه به سمت  این روستا رفتند تا علت این بیماری را کشف کنند. آن‌ها آزمایش‌های زیادی  را انجام دادند اما به هیچ نتیجه‌ای نرسیدند. این بیماری همه محققان و دانشمندان را با علامت سوالی بزرگ روبرو کرده است.

نتیجه تحقیقات چه بود؟
پرس و جو از اهالی روستا، دانشمندان را با اطلاعات جالبی روبرو کرد :

♦ حمله خواب، الگوی مشخصی ندارد.
♦ همه سنین به طور مساوی به این بیماری مبتلا می‌شوند.
♦ مبتلایان در بازه سنی ۱۴ تا ۷۶ سال قرار دارند.
♦ هیچ ارتباطی بین محیط زیست و این بیماری وجود ندارد.

در نهایت پزشکان از رسیدن به راه حل نا امید شدند. آن‌ها نتیجه گرفتند که باید مردمان روستای کلاچی از  این روستا بروند. تعداد زیادی از اهالی قدیمی روستا، دوست ندارند از اینجا  بروند حتی اگر بطور ناگهانی به خواب بروند. امروزه تعداد کمی از اهالی، در  این محل زندگی می‌کنند. اکثریت ساکنان به روستاهای بزرگتر و با امکانات  بیشتر نقل مکان کرده‌اند.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

چهارراه ادیان تهران، یکی از عجیب‌ترین گذرگاه‌های ایران است که در آن اماکن تاریخی و شعبه‌های ادیان مختلف کنار یکدیگر جمع شده‌اند.

جایگاه خیابان سی تیر بالاتر از گذرگاه غذاهای خیابانی تهران، کافه‌های  قدیمی، موزه‌ها، سفارتخانه‌ها یا دیگر جاذبه‌ها و حوادث تاریخی آن است. در  این خیابان، مردمانی هستند که با مذاهب و عقاید مختلف و مجموعه‌ای از مراکز  مذهبی‌شان، همه در یک نشانی مشترک جمع شده‌اند: چهارراه ادیان . با مجله دلتا همراه باشید.

خیابان سی تیر؛ نقطه تلاقی ادیان
محل تلاقی خیابان سی تیر با خیابان‌های جمهوری و میرزا کوچک‌خان به چهارراه ادیان شهرت دارد. سال‌هاست که پیروان ادیان گوناگون در این خیابان و در کنار هم، در کمال آرامش زندگی می‌کنند.
در این خیابان، اگر مسیحی باشید می‌توانید به کلیسا بروید. اگر پیرو دین  موسی هستید، می‌توانید به کنیسه مراجعه کنید. آتشکده‌ای بزرگ نیز در شمال  این خیابان قرار دارد که زرتشتیان در آن به عبادت می‌پردازند. صدای اذان هم  از مسجد در هر نوبت، مسلمانان را به اقامه نماز دعوت می‌کند. همچنین تجمع  مغازه‌ها و دفاتر اداری پیروان مذاهب در کنار هم، از خیابان قوام السلطنه  قدیم، چهارراه مذاهب ساخته است.

مسجد حضرت ابراهیم خلیل‌الله
مسجد حضرت ابراهیم خلیل‌الله در کنار موزه آبگینه و در انتهای کوچه‌  رستمی جاهد قرار دارد. این مسجد در زمان پهلوی دوم بنا شده و محل عبادت  مسلمانان است.

آتشکده آدریان و دبیرستان فیروز بهرام در ضلع شمالی چهارراه ادیان
ساختمان عبادتگاه زرتشتیان در ضلع شمالی چهارراه ادیان قرار دارد. این آتشکده در زمان پهلوی اول ساخته شده و قدمت آن به ۹۰ سال  پیش برمی‌گردد. آتش آن از یزد آمده است. این ساختمان با الهام از تخت جمشید  و معماری ایران باستان ساخته شده است. در مجاورت عمارت، دبیرستان فیروز  بهرام قرار دارد که معروف‌ترین مرکز آموزشی زرتشتیان محسوب می‌شود.

کنیسه حییم
این کنیسه، اولین کنیسه شهری در تاریخ ایران است. یهودیان پیش‌تر تنها اجازه داشتند در محدوده‌های یهودی‌نشین کنیسه بسازند. بعداز مشروطه، اقلیت‌ها وارد فضای شهری شدند. کنیسه حییم در  تحولات مشروطه و زمانی که یهودیان در مجلس دارای نماینده شدند، شکل گرفت.

کلیسای پطرس
کلیسای پطرس قدمتی بالغ بر یک قرن و نیم دارد و در سال ۱۸۹۱ میلادی بنا  شده است. این کلیسا، نشانی از قدمت وجود پیروان ادیان الهی در تهران است.  این بنا تلفیقی از سبک معماری اروپایی و ایرانی محسوب می‌شود.

موزه اسقف آرداک مانوکیان
مسیحیان و ارامنه، علاوه بر کلیسای حضرت پطرس در خیابان سی تیر، یک موزه  نیز دارند. در این موزه که برای معرفی اقوام مسیحی در ایران ساخته شده  ‌است؛ لباس‌ها، کتب انجیل، نقره‌کاری‌ها و صنایع دستی، معرفی‌نامه کلیساهای  ایران و… به نمایش گذاشته شده است.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .