وبلاگ من

براساس قانون در دوران زناشویی برای تحقق شرط تنصیف دارایی باید موارد خاصی را درنظر گرفت.

در شرط نصف شدن اموال، قبل از پیمان عقد ازدواج زن و مرد با یکدیگر توافق می‌کنند تا در تمام اموال با یکدیگر شریک باشند، اما برای تحقق این شرط باید به نکات مهمی توجه داشت و مواردی که در قانون ذکر شده است را پیگیری کرد. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی شرط نصف شدن اموال پس از طلاق می‌پردازیم.

شرط نصف شدن اموال
بر اساس قانون اگر زوج، خواهان طلاق باشد تنصیف دارایی انجام می‌شود. البته توجه به این نکته ضروری است که طلاق مستند به تخلف زن از وظایف زناشویی یا سوءاخلاق و رفتار وی نباشد.

ملاک تا نصف اموال یا معادل آن است، در این شرط عبارت تا نصف دارایی یا معادل آن ذکر شده که این میزان می‌تواند از پایین‌ترین درصد اموال زوج تا سقف ۵۰ درصد آن تلقی شود که تعیین آن به نظر دادگاه بستگی دارد.

یکی دیگر از شرایط تنصیف، به دست آمدن دارایی زوج، در زمان زندگی زناشویی با زوجه است، برهمین اساس به اموالی که زوج پیش از ایام زناشویی داشته (نه از تاریخ عقد) و اموال موروثی سرایت پیدا نمی‌کند، زیرا به مال ناشی از ارث، اموال به دست آورده در زمان زناشویی، اطلاق نمی‌شود.

همچنین موجود بودن اموال حین طلاق شرط لازم برای اجرای این شرط است و بر همین اساس شامل اموال از بین رفته اعم از تلف یا مفقود شده نخواهد بود و در صورت تحقق شروط مذکور زوج مکلف است تا نصف دارایی موجود خود را که در ایام زناشویی با زوجه به دست آورده یا معادل آن را به صورت بلاعوض به زوجه منتقل کند.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

مطالبه مهریه همواره برای صاحب آن وجود دارد، حتی اگر زن در قید حیات نباشد.

مهریه از جمله حقوق قانونی زن است و همین که عقد ازدواج صورت گرفت زن مالک مهریه می‌شود و این اجازه را خواهد داشت تا مهریه خود را از همسر درخواست کند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی مهریه پس از فوت زن می‌پردازیم.

با فوت زن مهریه ساقط می‌شود؟
طبق ماده ۹۴۰ قانون مدنی، هر یک از زن و شوهر پس از فوت دیگری از همدیگر ارث می‌برند. مهریه دین و بدهی شوهر است و تا زمانی که پرداخت نشده باشد موظف به پرداخت است و در صورت فوت زن، ورثه او این حق را دارند که از مرد تقاضا مهریه متوفی را داشته باشند و به عبارتی وراث، از مرد طلبکار می‌شوند. با فوت زن کلیه حقوق و مطالبات او به ورثه وی می‌رسد که از جمله حقوق زن مهریه اوست که اگر در زمان حیات او از شوهر نگرفته باشد این حق به ورثه‌اش می‌رسد از این رو پدر و مادر زن از مهریه وی ارث برده و برای محاسبه مهریه سهم شوهر از مبلغ مهریه کسر و مطابق سهم الارث پدر و مادر به آن‌ها داده خواهد شد.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

ایجاد مزاحمت از طریق شبکه‌های اجتماعی از نود و یک روز تا دو سال حبس یا جزای نقدی از پنج میلیون تا چهل میلیون ریال یا گاهی هر دو مجازات را در پی خواهد داشت.

تنها فرقی که مزاحمان در عصر جدید با مزاحمان در دوران قبل دارند، داشتن امکانات بیشتر و ابزارهایی آسان‌تر برای ایجاد مزاحمت است. یکی از این ابزارها فضای مجازی است. برای همین مطابق قانون مزاحمت در فضای مجازی جرم تلقی شده و مجازاتی در پی دارد. در این نوشتار از مجله آنلاین دلتا به بررسی مزاحمت در فضای مجازی و مجازات آن می‌پردازیم.

مجازات مزاحمت در فضای مجازی
مطابق قانون، شخصی که با استفاده از اینترنت یا بهره بردن از ویدیو یا تصویر یا صوت دیگری را تغییر داده و آن را انتشار دهد مزاحم نامیده شده و محکوم به حبس به مدت ۹۱ روز الی ۲ سال شده یا موظف به پرداخت جریمه نقدی به میزان تعیین شده‌ خواهد شد. لازم به ذکر است که اگر تغییرات اعمال شده روی اسناد منتشر شده به شکل مستهجن باشد، شخص خاطی به هر دو مجازات محکوم می‌شود.

اگر شخصی با افشای اسرار شخصی فرد دیگری مسبب خساراتی به هر شکل اعم از نوع مادی یا معنوی اشخاص شود به حبس به مدت ۹۱ روز الی ۲ سال محکوم یا موظف به پرداخت جریمه نقدی به میزان معین و یا در صورت صلاح‌دید قاضی به هر دو مجازات محکوم می‌شود.

هنگام مواجه شدن با مزاحمت به چه نکاتی باید توجه کرد؟
در هنگام وقوع مزاحمت توسط شبکه‎‌های اجتماعی همچون اینستاگرام، واتساپ، فیسبوک و .. ، فرد زیان دیده می‌تواند با دادخواستی مبنی بر پیگیری جرم مزاحمت به دادسرای جرایم رایانه‌‎ای مراجعه کند. توجه داشته باشید که برای طرح شکایت خود باید گوشی همراه یا سایر دستگاه‎‌های رایانه‎‌ای یا مخابراتی را که حاوی متن پیام، صوت یا تصویری که موجب آزار و اذیت‎ شخص شده است را به دادسرا ارائه دهید.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

جهیزیه یا وسایل و لوازمی که زن برای شروع زندگی مشترک با خود به همراه می‌آورد در مالکیت زن است به عبارت دیگر زن مالک جهیزیه است و مرد تنها می‌تواند از این وسایل استفاده کند

در بیشتر اوقات پس از وقوع اختلاف بین زوجین هر یک از آن‌ها از اهرم‌های قانونی برای به زانو درآوردن طرف مقابل استفاده می‌کنند. یکی از این اهرم‌های فشار، جهیزیه است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موضوع تکلیف جهیزیه پس از طلاق می‌پردازیم.

تکلیف جهیزیه پس از طلاق
طبق قانون، شوهر اجازه فروش جهیزیه زن را پس از طلاق ندارد زیرا این اموال به زن تعلق دارد و شوهر فقط تا زمان بقای زندگی مشترک حق استفاده از این اموال را دارد نه فروش آن‌ها را.

این در حالی است که زن حق دارد این اموال را از زندگی مشترک خارج کند، چون این اموال به او اختصاص دارد و هر مالکی حق هر گونه دخل و تصرف نسبت به اموال خود را دارد، اما گاهی اوقات اتفاق می‌افتد که برخی از مردان اقدام به فروش جهیزیه همسران‌شان می‌کنند که البته پاسخ قانون‌گذار به این اقدام غیرقانونی این چنین است:

با فروش این اموال توسط شوهر، او مسئولیت جبران خسارت و برگرداندن عین یا مثل یا قیمت آن‌ها را دارد. البته فروش این اموال از سوی شوهر می‌تواند از سوی دادسرا و دادگاه به عنوان فروش مال غیر مورد رسیدگی قرار گیرد. اگر برابر حکم دادگاه، شوهر با فروش جهیزیه به عنوان فروش مال غیر، محکوم شود علاوه بر مجازات مقرر درخصوص کلاهبرداری مکلف است، عین مال یا در صورت نبودن عین مال، مثل یا قیمت آن را به زوجه برگرداند و برای این امر نیازی به ارائه دادخواست حقوقی نیست.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید

لفظ تمکین به معنای الزام است و وقتی مرد دادخواست تمکین می‌دهد که زن بدون عذر موجه منزل مشترک زناشویی را ترک کرده باشد و یا از انجام وظایف زناشویی خود خودداری کند.

یکی از تکالیفی که به موجب قانون و شرع، از زمان عقد ازدواج بر عهده زن و مرد گذاشته شده، تمکین است. تمکین وظیفه‌ای است که بر عهده زوجین گذاشته شده است و این وظیفه حقی است برای طرف مقابل، اما ایفای این وظیفه، مطلق و بی حد و مرز نیست بلکه در قانون و شرع مواردی برای مجاز بودن عدم تمکین از جانب زن مشخص شده‌است. در این نوشتار از مجله دلتا مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است و از اجازه قانونی برای عدم تمکین برخوردار است می‌پردازیم.

مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است
 
بر اساس قانون، در برخی از موارد زن از اجازه قانونی برای عدم تمکین برخوردار است. مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است عبارتند از: 

 ضرر بدنی، مالی و شرافتی: بنا به ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی، اگر بودن زن با شوهر در یک منزل ترس، ضرر بدنی، مالی یا شرافتی برای زن داشته باشد، زن می‌تواند مسکن جداگانه اختیار کند. در این‌صورت دادگاه حکم بازگشت به منزل شوهر را نخواهد داد و تا زمانی‌که زن در بازگشت به منزل معذوریت داشته ‌باشد، نفقه بر عهده شوهر خواهد بود.
ابتلای شوهر به امراض جنسی : بنا به ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی هرگاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی و جنسی شود، زن حق دارد که از نزدیکی با او خودداری کند، این خودداری مانع از حق نفقه نخواهد بود و مرد در صورت عدم پرداخت آن، به مجازات محکوم می‌شود.

تعیین محل زندگی توسط زن: بنا به ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکونت کند، مگر آنکه اختیار تعیین منزل با زن ‌باشد. در صورتی‌که حق تعیین منزل با زن باشد، زن می‌تواند از زندگی کردن در منزل مشترک با مرد خودداری کند، اما کماکان موظف است که در خصوص وظایف زناشویی از شوهر خود تمکین کند.
 بیماری زن: در صورتی‌که زن دچار بیماری شده باشد می‌تواند از تمکین خاص خودداری کند. برخی از بیماری‌ها در زن مجوزی قانونی و مشروع برای عدم تمکین خاص به شمار می‌روند.
 استفاده از حق حبس: بنا به ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی اگر بین زوجین رابطه زناشویی برقرار نشده باشد، زن می‌تواند تا زمانی که تمام مهریه به او پرداخت نشده است، از شوهر خود تمکین نکند. در این صورت، زن باز هم دارای حق نفقه است.

با مجله حقوقی دلتا همراه باشید