وبلاگ من

جزایر سولووتسکیه که در خلیج اونگا و  دریای سفید روسیه قرار گرفته است، صومعه‌ای تاریخی با راز‌های مخوفی را در  خود جای داده است که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.

در جزایر سولووتسکیه زنگ‌های بالای برج‌های کلیسای جامع که دارای  صدای ترسناکی هستند، به صدا در می‌آیند. راهبان با ردای سیاه و زن‌ها با  روسری و دامن پشمی بلند را می‌توان در حیاط این صومعه دید. چشم‌ها به زمین  دوخته شده است. به عنوان یک بازدید‌کننده، شاید کمی ترسیده باشید، اما بهتر  است به جای ترک کردن اینجا، با مجله دلتا همراه باشید تا راز‌هایی که تا به امروز سر به مهر بوده‌اند را کشف کنید.

جزایر سولووتسکیه کجاست؟
این جزایر، مکانی با بنا‌های عجیب و البته کمی ترسناک هستند. بنای تاریخی قرار گرفته در جزایر سولووتسکیه ، شناخته‌شده‌ترین بنای تاریخی روسیه است. این جزیره، نزدیک قطب شمال و در خلیج اونگا قرار گرفته است.

چگونه به جزایر سولووتسکیه برسیم؟
این جزایر، حدود ۶۰۰ مایل با سن پترزبورگ فاصله دارند. شما بعد از  گذراندن سفری دو روزه با قطار، دو ساعتی را هم باید با قایق در راه باشید.  جایزه پشت سر گذاشتن این راه طولانی و سخت، مواجه شدن با یکی از جذاب‌ترین جاذبه های توریستی و تاریخی کشور روسیه است.

 داستان این میراث جهانی چیست؟
صومعه سولووکی، از سال ۱۹۹۲ در فهرست میراث جهانی یونسکو، ثبت شده است.  یونسکو، صومعه سولووکی را “نمونه‌ای برجسته از استحکام، شجاعت و سرسختی در  محیط نا‌مهربان شمال اروپا” توصیف می‌کند. در کنار این همه عظمت، بخش  تاریکی که با ظلم ادغام شده، نهفته است. این ساختمان‌ها برای قرن‌ها به  عنوان جایگاهی برای بازداشت و تبعید زندانیان مورد استفاده قرار می‌گرفته  است. از پایین تپه که به این صومعه نگاه می‌کنید، مجذوب آن می‌شوید اما  نمی‌دانید که درون آن چه تعداد زندانی مظلوم به میخ کشیده شده‌اند تا مرگ  تدریجی خود را ببینند.

بعد از اینکه تاریخ وحشیانه سولووکی پایان یافت، این صومعه به اردوگاه کار  اجباری تبدیل شد. گفته می‌شود بین سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۹، بسیاری از افراد  در این مکان اعدام شده‌اند. امروزه این مکان به موزه‌ای تبدیل شده است که  بازدید‌کنندگان بتوانند با ماجرای تاریک و غم‌انگیز سولووکی آشنا شوند.

مشاهده قناری دریایی،‌از تفریحات جزایر سولووتسکیه
علاوه بر این موزه، گردشگران می‌توانند در ناحیه غربی جزیره اصلی، شاهد بازی نهنگ سفید یا همان نهنگ بلوگا باشند. این تنها جایی در جهان است که می‌توانید شانس  مشاهده این حیوان زیبا را داشته باشید. نهنگ بلوگا به دلیل صدای زیبا و  دل‌نشینی که دارد، به قناری دریایی معروف است. رنگ خیره‌کننده و لبخند  همیشگی این جانور دریایی، باعث معروف شدنش شده است. در طول شب‌های  تابستانی، می‌توانید آواز دل‌نشین‌ این نهنگ را بشنوید. این منطقه دارای  محیط و اتمسفری بی‌‌نظیر است. حدود ۶۰۰ دریاچه در اطراف این منطقه وجود  دارد.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

تالاب انزلی از نخستین تالاب‌های ثبت  شده ایران، پوشیده از گل‌‌های نیلوفر دریایی رنگارنگ است، از همین رو به انزلی شهر نیلوفرهای آبی می‌گویند.  

بندر انزلی یکی از زیباترین و خاطره‌انگیزترین بنادر تفریحی-تجاری ایران می‌باشد. اگر قصد سفر به بندر انزلی را دارید، حتما تا پایان این مقاله همراه ما باشید. در این مطلب از مجله دلتا با هم گذری در این شهر زیبا خواهیم داشت.

دیدنی‌ها در سفر به بندر انزلی 
تالاب انزلی، زیستگاه نیلوفر آبی
تالاب انزلی، محل تخم‌ریزی آبزیان است. این تالاب، پناهگاه بسیار امنی  برای پرندگان مهاجر به حساب می‌آید. این پرندگان، از هزاران کیلومتر  آن‌طرف‌تر پرواز کرده‌اند. تالاب انزلی، در میان دو شهر انزلی و آبکنار جا خوش کرده است. وسعت تالاب بندر‌ انزلی، در فصل بهار و زمستان به دلیل  افزایش بارندگی به ۱۲۰ کیلومتر مربع می‌رسد. همین امر باعث جریان زیستی  عجیبی در آب این تالاب می‌شود.
بد نیست بدانید که در تالاب انزلی بیشتر از ۱۰۰ گونه پرنده و ۵۰ نوع ماهی  زندگی می‌کنند. همچنین گونه‌های بسیار کم‌نظیری از گیاهان در این اکوسیستم  جالب، نفس می‌کشند.

بلوار ساحلی، خیابانی برای خاطره سازی در سفر به بندر انزلی
اگر می‌خواهید خاطره سازی کنید، قبل از غروب خورشید در بلوار ساحلی  بندرانزلی قدم بزنید. در این مسیر، بوی گیلان به مشامتان خواهد رسید و  خاطرات سبز این بندر زیبا در ذهنتان نقش می‌بندد.

برج ساعت، نمادی تا ابد
یکی دیگر از ویژگی‌هایی که این مکان را از بنادر دیگر متمایز می‌کند،  نماد شهری یا همان برج ساعت انزلی می‌باشد. این بنا، یکی از قدیمی‌ترین  بناهای تاریخی بندر انزلی است. برج ساعت، پشت بازار سپه و میدان انزلی واقع  شده است.

موج شکن انزلی به وقت غروب
کمتر کسی پیدا می‌شود که قصد سفر به بندر انزلی را  داشته باشد و به دیدن موج‌شکن نرود. موج‌شکن انزلی برای جلوگیری از  آسیب‌های احتمالی ساخته شده است. این موج شکن در واقعیت بیشتر به عنوان  محلی برای گذران زمان و دیدن بخشی از زیبایی روزمره بندرگاهی، به کار  می‌رود.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

فواره‌های زیبای زیادی در دنیا وجود  دارند اما فواره فلای گیزر، چیز دیگری‌ است! شاید ظاهر این فواره رنگارنگ،  بسیار زیبا و منحصر به فرد باشد ولی باید بدانید که این ظاهر عاشقانه، در  درون، به معنای واقعی، گرمتر از جهنم است!

فواره‌های بسیاری در دنیا وجود دارند که اغلب دست‌ساز هستند، اما فواره فلای گیزر یکی از زیباترین فواره‌های جهان است که به طور طبیعی به وجود آمده است. این فواره، امروزه به یک جاذبه گردشگری مهم در ایالت نوادای آمریکا تبدیل شده است. با بخش گردشگری مجله دلتا همراه باشید.

فواره فلای گیزر چگونه به وجود آمد؟
فواره فلای گیزر، تا یک و نیم متر بالا  می‌رود. این فواره در منطقه‌ای خصوصی در Black Rock Desert ایجاد شده است.  فواره‌ای که ناگهانی ایجاد شد اما امروزه یکی از دیدنی‌ترین جاذبه های توریستی جهان است. فواره فلای گیزر نوادا، پیش از این که به شکل امروزی در بیاید، تنها چند تکه سنگ در کنار هم بود.

در اوایل دهه ۱۹۰۰، کارگرانی در این منطقه  شروع به حفاری چاه کردند. چاه که عمیق‌تر شد، آب‌های زیر زمینی با فشار  زیادی، از چاه بیرون زدند. از آن جا که به مرور زمان، این چاه املاحی را با  خود بیرون می‌آورد، باعث ایجاد صخره‌های رنگارنگ شد. همین صخره‌های  رنگارنگ است که امروزه، گردشگران بسیاری را به سمت خود می‌کشاند.

حوضچه‌های آبفشان فلای گیزر
کارگران برای حفظ آب‌های زیر زمینی،  چندباری تلاش کردند تا چاه را ببندند اما این تلاش‌ها، نتیجه بخش نبود. تا  این که بعد از تغییرات عجیب و غریبی که در سطح آبفشان فلای گیزر در نوادا  ایجاد شد، تصمیم گرفتند آن را به حال خود رها کنند. آبفشان‌ها با تغییراتی  که   ایجاد کردند، حوضچه‌های آب گرمی را پدید آوردند که روی آن‌ها،  جلبک‌های ترموفیلیک شکل گرفته است. این جلبک‌ها که زیبایی خاصی به این  آبفشان بخشیده‌اند، باعث ایجاد رنگ سبز در سطح صخره‌ها شده‌است.

۴ حقیقت جالب درباره این فواره
فواره فلای گیزر، سرچشمه ده‌ها آب گرم است که دمای بعضی از این آب‌ها به ۲۱۹ تا ۲۸۶ درجه فارنهایت می‌رسد.
فلای گیزر یک چشمه داغ طبیعی نیست. این فواره در سال ۱۹۶۴ برای پیدایش  انرژی زمین گرمایی، حفر شد. این چاه که قرار بود نقطه‌ای برای پوشش انرژی  زمین گرمایی باشد، با ایجاد فشار کارگران، به سمت بیرون فواره زد.
دلیل رنگ‌های مختلف فلای گیزر، کانسنگ‌های  مختلف مواد معدنی است. گوگردی که درون تپه‌های رنگارنگ فلای گیزر وجود  دارد، رنگ زرد خردلی را ایجاد می‌کند. رنگ سبز این تپه‌ها از جلبک‌ها و رنگ  قرمز آن، از آهن نشات می‌گیرد.
نوادا پتانسیل زمین گرمایی بیشتری نسبت به هر ایالت دیگر دارد و احتمالا، گرم‌ترین چشمه‌های کشور آمریکا، در این منطقه باشد.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

سفر به باغ بومارزو ، که به عنوان سرزمین هیولاها شناخته می‌شود بسیار هیجان انگیز است.

باغ بومارزو با هیولاهای خاص و تخیلی خود،  به شهرت رسیده است. با وجود این که طراح این باغ حامی هنر بوده است، هنوز  در رابطه با چگونگی ایجاد این باغ مرموز و عجیب، نظرات متفاوتی وجود دارد!  با مجله دلتا همراه باشید تا با این باغ، آشنا شوید.

باغ بومارزو چگونه ایجاد شد؟
این پارک را یک دوک ایتالیایی،  برای مقابله با فاجعه مرگ همسرش بنا کرده است. در حقیقت هیولاهای طراحی شده  در این بنا، مرز بین عشق و جنون را به نمایش می‌گذارند. هدف این بوده که  بازدیدکنندگان بدانند از دست دادن عشق، می‌تواند هر انسانی را به مرز جنون  برساند و وادار به خلق آثاری کند که هیچ مصداق واقعی از آن‌ها وجود ندارد.

عده‌ای تصور می‌کنند که دوک،  این باغ را به عنوان یک اثر هنری متفاوت خلق کرده است. دسته دیگری باغ را  نشان‌دهنده غم و اندوه تصور می‌کنند که به صورت مجسمه‌های وحشتناک متجلی  شده است!

خالق بومارزو یا سرزمین هیولاها کیست؟
پی­یر فرانچسکو اورسینی یک  مدافع هنر و یک دوک ایتالیایی بود که در سال ۱۵۳۲ متولد شد. زندگی در اواسط  سال ۱۵۰۰ روی بد خودش را به پی­یر نشان داد. وی برای همیشه همسرش را از  دست داد.

پس از آن، پی­یر فرانچسکو، دیگر  آن آدم سابق نبود. وی، خود را از زندگی عادی و معمول که همه از آن لذت  می‌برند، دور کرد. پی­یر خودش را در هنر غرق کرد. وی آثار هنرمندان دیگر را  بررسی می‌کرد، اما آن‌ها از نظر پی­­یر، پذیرفتنی نبودند. او قصد داشت یک  باغ متفاوت با دیدگاه جدید خودش خلق کند. این باغ عجیب، تنها ۵۰ مایل با  شهر رم، پایتخت ایتالیا فاصله دارد. سرزمین هیولاها در دل طبیعت بی‌همتای  خودش، هیولاهایی را پنهان کرده است.

باغ بومارزو، از جاذبه‌های گردشگری ایتالیا
در قرن نوزدهم، توجه به سمت باغ بومارزو کم شد. درخت‌های آن بیش از حد رشد کرده و خزه‌ها اطراف مجسمه‌ها را  پوشاندند. در سال ۱۹۴۸ هنرمند دیگری فیلمی درباره طرح مجسمه‌ها در این باغ  ارائه کرد. این فیلم موجب تجلیل از وی شد. پس از آن باغ، دوباره مورد  بازسازی قرار گرفت و به معرض دید علاقه‌مندان گذاشته شد.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .

غار قوری قلعه یا غار قوری قلا، یکی از  مهمترین غارهای ایران است که به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، گنجینه‌ای  از اشیای باستانی را در خود جای داده است.

با ما همراه باشید تا سفری به ژرفای دل یکی از بزرگ‌ترین و شگفت‌انگیزترین غارهای آبی آسیا داشته باشیم. با وجود آنکه غار قوری قلا به عنوان یکی از هفت اثر طبیعی ملی به ثبت رسیده است؛ هنوز اسرار آن، کشف نشده باقی مانده است. در ادامه با مجله دلتا همراه باشید تا بیشتر در خصوص این غار زیبا بدانیم.

غار قوری قلا کجاست؟
غار قوری قلعه یا همان قوری قلا در ۲۵ کیلومتری شهر روانسر در غرب استان کرمانشاه قرار دارد. این غار در دامنه کوه شاهو مشرف به جاده روانسر- پاوه واقع شده است. غار قوری قلا یک مقصد ناب برای علاقه‌مندان به غار نوردی و گردشگران اهل ریسک است.

بخش‌های مختلف غار قوری قلعه
۱- تالار مریم
نام اولین تالار اصلی و مکان وسیعی که بعد از ورود به غار قوری قلا مشاهده می‌کنید، ” تالار مریم” است. این محوطه همانند دریاچه‌ بزرگی است  که اطراف آن قندیل‌هایی زیبا با اشکال مختلف قرار دارند. کافیست کمی در  محوطه غار به جلو حرکت کنید تا نقاشی‌های دیواری غار، پیش چشمان شما ظاهر  شوند.

۲- تالار بتهوون
بعد از تماشای این قسمت‌های فوق العاده زیبا، به تالار بتهوون خواهید  رسید. به جرات می‌توان این قسمت غار را یکی از شگفت‌انگیزترین عجایب خلقت  دانست. در عمق هزار متری تالار، زیباترین حوضچه آبی منطقه به چشم می‌خورد.  در اطراف این محوطه، قندیل‌هایی عجیب وجود دارد. اگر به قندیل‌ها آهسته دست  بزنید هر کدام از آن‌ها یک نوع جذاب و منحصربه‌فرد از صدا را ایجاد  می‌کنند.

۳- تالار عروس
درعمق ۱۵۰۰ متری غار قوری قلا ، تالار عروس قرار دارد.  جنس سنگ‌های این محوطه از کریستال سفید و براق است. اگر کسی بخواهد از روی  سنگ‌ها عبور کند، جای پای او در این قسمت باقی می‌ماند. در سقف تالار  عروس، قندیل‌هایی شبیه خودکار وجود دارد که جنس‌شان از رسوبات آهکی است.  ارتفاع این قندیل‌ها بین ۲ تا ۸ متر می‌باشد.

۴- تونل برزخ
در بخش دیگری از غار قوری قلا، قسمتی با نام “تونل برزخ” وجود دارد. این  قسمت، به وحشتناک‌ترین مکان این غار معروف شده است. طول تونل برزخ ۲۲۰ متر  و عرض آن حدود ۳ متر است. نیمی از عرض تونل را آب فرا گرفته و بازدید از  آن جالب خواهد بود.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .