وبلاگ من

كليساي نوتردام در طول عمر خود، تاج‌گذاري پادشاهان و يك امپراتور، انقلاب‌ ها و جنگ‌هاي مختلفي را به خود ديده و چندين بار بازسازي شده است تا توانسته از ويراني نجات پيدا كند.

اكثر ما هنگامي كه صحبت از پاريس به ميان مي آيد فقط نماد اين شهر يعني برج ايفل را به ياد مي آوريم. اما در گردشگري امروز، ما به شما مي گوييم كه جاهاي ديدني پاريس كجاست كه اگر گردشگري حرفه اي هستيد و يا مسافري كه ممكن است گذرتان به اين شهر، پايتخت فرانسه بيفتد، غير از برج ايفل و موزه لوور و كليساي نوتردام كجاي شهر را نبايد از دست بدهيد. با مجله دلتا همراه باشيد.

برج ايفل
بي شك معروف‌ترين جاذبه‌ي پاريس، برج ايفل است. آن را در سال 1889 ميلادي و به مناسبت ميزباني «نمايشگاه جهاني» تأسيس كردند. برج ايفل با 324 متر ارتفاع، بلندترين ساختمان در پايتخت محسوب مي‌شود و معماري آن را «گوستاو ايفل» (Gustave Eiffel) برعهده داشته است. سالانه حدود 6.9 ميليون نفر از اين برج بازديد مي كنند.همچنين مي‌توانيد ده‌ها عكس مختلف از فراز اين برج و چشم انداز هاي جذاب آن بگيريد و همراهتان بياوريد.

طاق پيروزي
ناپلئون در سال 1806 ميلادي و به افتخار پيروزي جنگجويانش در «نبرد استرليتز» طاق پيروزي را بنا كرد كه با نام‌هاي ديگري همچون «طاق نصرت» و «دروازه‌ي پيروزي» نيز شناخته مي‌شود. اين بنا، بزرگ‌ترين دروازه‌ي پيروزي در جهان به شمار مي‌رود و 30 سال طول كشيد تا ساخت آن به طور كامل به پايان برسد. اين طاق، مقبره‌ي سرباز گمنام و شعله‌اي جاويدان را نيز در برمي‌گيرد كه اين شعله از سال 1923 تا كنون، هر روز رأس ساعت 6:30 بعد از ظهر روشن مي‌شود تا به نوعي ياد كساني را زنده نگه دارد كه در نبردهاي مختلف براي كشورشان جنگيدند و در اين راه جان باختند.

باغ تويلري
در خيابان شانزه ليزه، اين باغ شگفت انگيز قرار دارد. دستور ساخت اين باغ را ملكه «كاترين مديچي» در سال 1564 ميلادي صادر كرده بود و در دوران انقلاب فرانسه روي مردم باز شد. باغ تويلري، يكي از زيباترين باغ‌ هاي پاريس به شمار مي‌رود و از قرن 19 به بعد به يكي از پارك‌ هاي پرطرفدار براي پياده‌روي و استراحت تبديل شده است. يكي از جاهاي ديدني پاريس كه حتماً بايد سري به آن بزنيد.

موزه لوور
در بخش شرقي باغ تويلري، از يكي ديگر از طاق‌هاي ناپلئون به نام «طاق پيروزي كاروسل» عبور مي‌كنيد و بعد از آن به موزه لوور خواهيد رسيد. سالانه بيش از 7.4 ميليون نفر از سراسر دنيا به اين مكان مي‌آيند تا علاوه بر بازديد از معماري بي‌نظير ساختمان آن، از 38،000 اثر مختلف آن نيز ديدن كنند. همين موضوع، لوور را به پربازديدترين موزه در جهان تبديل كرده است.

اپراي گارنيه
كاخ گارنيه، ساختمان اپراي بزرگ و باشكوهي است كه تأسيس آن به سال 1861 ميلادي برمي‌گردد. اين بنا، يكي از مجلل‌ترين ساختمان‌ها در پاريس محسوب مي‌شود و تيمي 14 نفره از نقاشان و موزاييك‌كارها و 73 مجسمه‌ساز، فقط براي تمركز روي دكور نماي جنوبي آن به كار گرفته شده بودند. اين بنا در طول تاريخ، الهام‌بخش آثار هنري بزرگي همچون رمان و فيلم «شبح اپرا» بوده است.

كليساي نوتردام
كليساي نوتردام، يكي از بهترين نمونه‌هاي معماري گوتيك و يكي از ارزنده ترين جاهاي ديدني پاريس در فرانسه به حساب مي‌آيد و قدمتي 854 ساله دارد. اين كليسا در طول اين مدت طولاني، تاج‌گذاري پادشاهان و يك امپراتور، انقلاب‌ها و جنگ‌هاي مختلفي را به خود ديده و چندين بار بازسازي شده است تا توانسته از ويراني نجات پيدا كند.

پانتئون
پانتئون پاريس، برجسته‌ترين بناي واقع در «محله‌ي لاتين (لَتان)» به حساب مي‌آيد و ابتدا قرار بود آن را به كليسا تبديل و وقف «سنت ژنِويِو» كنند. ساخت اين بنا در سال 1790 ميلادي به پايان رسيد؛ اما با مرگ يكي از سياستمداران مورد احترام مردم يعني «اونوره گابريل ريكوتي، كنت دو ميرابو»، تصميم گرفتند تا كاربري اين مكان را به آرامگاه تغيير دهند تا محل دفن كساني باشد كه جانشان را در طول تاريخ براي كشور فدا كرده بودند.

كليساي سنت شاپل
كليساي سنت شاپل، يكي ديگر از شاهكارهاي معماري گوتيك به حساب مي‌آيد و در «ايل دولاسيته» واقع شده است. قدمت اين كليساي سلطنتي به سال 1238 ميلادي بر مي‌گردد و پادشاه لويي نهم دستور ساخت آن را داده بود تا از آثار با ارزش مقدسي نگهداري كنند كه از امپراتوران قسطنطنيه خريداري كرده بود. امروزه بيشتر گردشگران به دليل پنجره‌هاي رنگي تماشايي اين كليسا از آن بازديد مي‌كنند كه متعلق به قرن 13 ميلادي است.

باغ لوكزامبورگ
در قرن 17 ميلادي، ملكه «ماري مديچي» در باغ لوكزامبورگ و كاخ داخل آن زندگي مي‌كرد و دستور داده بود تا آن‌ها را طوري طراحي كنند كه به كاخ پيتي و باغ‌ هاي بوبولي در فلورانس شباهت داشته باشند تا او را به ياد سرزمين مادري‌اش، يعني ايتاليا بيندازند. اين باغ بيشتر با چمن‌ هاي سرسبز، باغچه‌هاي گل‌كاري شده، «فواره‌ي مديچي» و مسير پياده‌روي‌اش شناخته مي‌شود كه درختان، دور تا دورش را احاطه كرده‌اند.

موزه انوليد
موزه انوليد در سال 1671 ميلادي و به دستور لويي چهاردهم تأسيس شد تا جانبازان جنگي معلول يا بي‌بضاعت را در خود جاي بدهد. اين بنا را بيشتر با گنبد بزرگ و طلايي رنگش مي‌شناسند و 15 حياط را شامل مي‌شود كه به هم متصل هستند. اين مكان علاوه بر مقبره ناپلئون، يك كليسا و موزه‌ي نظامي را نيز در برمي‌گيرد.

ميدان وژ
«ميدان وژ» (Place des Vosges)، قديمي‌ترين ميدان شهر پاريس است و بيشتر با درختان منظم هرس شده و آجرهاي قرمز رنگ ساختمان‌ هايي شناخته مي‌شود كه اين درختان را احاطه كرده‌اند. اين ميدان، بين سال 1605 تا 1612 ميلادي و به دستور پادشاه هانري چهارم تأسيس شد و اين‌گونه بود كه محله‌ي «لو مره» (Le Marais) مورد توجه ثروتمندان و طبقه‌ي اشراف قرار گرفت. ميدان وژ، محل مناسبي براي آفتاب گرفتن و تماشاي مردم و حدس زدن داستان ويژه‌ي زندگي هر كدام به شمار مي‌رود!

كانال سنت مارتين
«كانال سنت مارتين» (Canal Saint-Martin)، بين سال 1802 تا 1825 كنده شده و حدود 4.6 كيلومتر طول دارد. امروزه اين مكان، به مقصدي پرطرفدار براي پيك نيك تبديل شده و مردم براي مدتي هرچند كوتاه در كنار آب مي‌نشينند و خستگي در مي‌كنند.

همچنين بخوانيد:
برج ايفل، آنچه درباره اش نمي‌دانيم (+ويدئو)

16 نكته طلايي كه قبل از سفر بايد بدانيد!