وبلاگ من

از جمله آثار تاریخی یوش خانه نیما یوشیج است که روزگاری منزل پدری نیما بوده و هم اکنون به عنوان موزه نیما  یوشیج شناخته می‌شود. در سفرتان به استان مازندران بازدید از خانه نیما  یوشیج در یوش را نیز در برنامه سفر خود بگنجانید تا نه تنها از خانه پدری  شعر نو دیدن کنید بلکه نظاره‌گر زیبایی‌های روستای یوش نیز باشید.

امروز در مجله دلتا سری به خانه‌ نیما یوشیج خواهیم زد؛ جایی که نیما، پدر شعر نو فارسی در  آنجا به ‌دنیا آمد و همانجا نیز آرمید. نیما یوشیج چه برای آن‌ها که اهل  شعر و ادب‌ هستند و چه برای آن‌هایی که نیستند شخصیت شناخته شده‌ای است.  علی اسفندیاری ملقب به نیما یوشیج در سال ۱۲۷۶ در یوش مازندران متولد شد و  تحولی شگرف را در شعر فارسی پدید آورد.

در سال ۱۲۰۷ شخصی به‌نام ناظم الایاله، از اجداد نیما دستور ساخت این خانه را در محله لالوی یوش داد؛ این خانه قاجاری با سبک و سیاق معماری آن دوره و از خشت، گل و چوب و  در عین زیبایی و سادگی ساخته شده است. نیما اینجا را همانند یک قصر برای  خود می‌دانست و پس از مرگش وصیت کرد وی را در حیاط این خانه به خاک  بسپارند. علاوه بر نیما، خواهر و دوست وی نیز در این حیاط آرمیده‌اند. این  خانه چندین‌بار مورد بازسازی قرار گرفت و هم اکنون تبدیل به یک مقصد گردشگری شده و اتاق‌های آن تبدیل به کتابخانه و موزه شده است، که در آن کتاب‌های  متنوع، برخی عکس‌ها و وسایل شخصی پدر شعر نوی فارسی نگهداری می‌شود. عینک،  قلم، لباس، کفش، چراغ، پیه‌سوز و… برخی از اشیا شخصی نیما‌ست که در گوشه‌ای  از این خانه جای دارند.

معماری خانه‌ نیما یوشیج
برای ساخت این بنا معماران و گچ‌کاران اصفهانی، ۸ سال کار کردند. نیما  خانه‌اش را این چنین توصیف می‌کرده است: “پدربزرگ من برای من قصر و قلعه  ساخته است نه خانه.”

خانه‌ نیما یوشیج دارای پلان قاجاری‌ است و ۳ ورودی، شاه‌نشین و  اتاق‌های تابستانی و زمستانی سه‌دری و شش‌دری و همچنین آفتابگیرهای مشبک  (اُرسی) دارد. بیشتر مصالح استفاده شده در آن، چوب و گل و خشت است. بنای  داخلی خانه با گچ‌بری‌های سفیدرنگ تزیین شده است اما قسمت پایینی دیوارهای  بنا به رنگ نارنجی درآمده که به نظر، نتیجه‌ کج‌سلیقگی و بی‌توجهی مسئولان  مرمت آن است. باروهای بلند، دیوارهای منقش، سقف‌های منبت‌‌کاری شده از دیگر  ویژگی‌های این خانه است.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .