وبلاگ من

یکی از تکالیفی که در زمان وقوع عقد نکاح دائم، برعهده مرد نهاده شده، پرداخت نفقه زن است.

بر طبق ماده ۱۱۰۶ قانون مدنی در عقد دائم، نفقه زن بر عهده شوهر است و بر طبق ماده ۱۱۱۳ همان قانون در ازدواج موقت، زن حق نفقه ندارد. از آنجا که موضوع نفقه به عنوان یکی از دادخواست های رایج میان خانم‌ها بیان شده، در این نوشتار از مجله‌دلتا به نکات موثر در تعیین نفقه می‌پردازیم.

شرایط تعلق نفقه به زن
برای تعلق نفقه به زن دو شرط زیر لازم است:

زن عقد دائمی باشد.

زن از مرد تمکین نماید.
بر طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، نفقه شامل همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن می‌شود. از جمله مسکن، پوشاک، غذا، اثاثیه منزل و هزینه‌های درمان و حتی خادم. البته که باید زن عادت به داشتن خادم داشته باشد( در خانه پدری خود نیز خادم داشته است) و یا به واسطه مریضی نیاز به آن داشته باشد.

رابطه تمکین و نفقه 

بر طبق ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف امتناع کند، در واقع تمکین نکند مستحق نفقه نخواهد بود.

چه میزان از هزینه‌های درمان زن بر عهده مرد است؟
هزینه‌های درمان زن که در قانون از موارد نفقه شمرده شده است، شامل هزینه‌های درمان متعارف می‌باشد.

اگر زن دچار بیماری سخت یا خاصی شده باشد که هزینه‌های زیادی داشته باشد، اجباری برای پرداخت آن‌ها برای شوهر نیست.

میزان نفقه زن
در قانون، میزان مشخصی برای نفقه مشخص نشده است. ملاک تعیین حقوق زن بر اساس نیازهای او است، که در شرایط زمانی و مکانی مختلف، میزان نفقه متغیر خواهد بود.

اگر زنی برای مطالبه نفقه به دادگاه مراجعه کند، در این موارد دادگاه خانواده برای تعیین مقدار نفقه زن، از کارشناس استفاده می‌کند.

برای مطالبه نفقه باید از کجا شروع کنیم؟
حقوق زن یک وجه حقوقی دارد. زن می‌تواند با توجه به مقدار نفقه‌ای که درخواست می‌شود و اینکه ممکن است برای مدت طولانی معوق باشد( زیر ۲۰ میلیون تومان شورای حل اختلاف و بالاتر از آن ، دادگاه)، دادخواست خود را تقدیم شورای حل اختلاف یا دادگاه کند.

بنابراین از نکات موثر در تعیین نفقه، نیازهای متعارف و متناسب با شان زن است.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با عواقب عدم تمکین “عدم تمکین ؛ آیا برای آن مجازات تعیین شده است؟” را مطالعه کنید.