وبلاگ من

کوچه‌های روستای صراخیه، ونیز ایران پر از آب است؛ دقیقا مثل ونیز. در صراخیه اما خبری از ساختمان‌های بلند و باشکوهِ ونیز نیست.

روستای صراخیه را ونیز ایران نامیده‌اند. روستایی ایستاده روی آب و  لابه‌لای نیزارهای بلند تالاب شادگان. با مردمانی که به آهستگی با  بَلَم‌های دست ساز کوچک در آبراهه‌های باریک می‌رانند. زندگی در روستای صراخیه ونیز ایران جاریست. در ادامه با مجله دلتا همراه باشید.

روستای صراخیه ونیز ایران کجاست؟
روستای صراخیه جایی در میان تالاب شادگان قرار دارد. شادگان نام تالابی  است که حدود ۱۱۰ کیلومتر با اهواز و ۶۰ کیلومتر با خرمشهر فاصله دارد.  بنابراین روستای صراخیه در استان خوزستان قرار دارد. اگر قصد سفر به  خوزستان را دارید، بازدید از صراخیه را در برنامه‌هایتان بگنجانید.

روستای صراخیه میان تالاب شادگان قرار دارد. بنابراین ساکنانش مجبورند برای زندگی‌، روی بلم و قایق بنشینند  و حرکت کنند. پارو زدن، عادی‌ترین کاری است که صراخیه‌ای‌ها در زندگی  انجام می‌دهند.

رقص دلفین‌ها در کوچه‌های خیس
معماری خانه‌های صراخیه ساده و متناسب با اقلیم است. خانه‌ها با نی،  اصلی‌ترین گیاه تالاب شادگان و خشت و گِل ساخته می‌شوند. زندگی  صراخیه‌ای‌ها ساده و صمیمی است. همه این‌ها برای شهرنشینان، جذابیت دارد و  آن‌ها را سر شوق می‌آورد. دیدن پرنده‌های نادر و مهاجر نیز از دیگر  جاذبه‌های روستای صراخیه است. بومی‌ها می‌گویند روزگاری که حال تالاب  شادگان بهتر بود، حتی دلفین‌ها نیز به روستا می‌آمدند.

هشدارها درباره روستای صراخیه ونیز ایران
مردم روستای صراخیه اغلب از قایق موتوری استفاده نمی‌کنند. صدایش  پرندگان را فراری می‌دهد. حال گاومیش‌های روستا را هم بد می‌کند. بهتر است  شما نیز برای بازدید از همه نقاط روستا، مثل خود اهالی از بَلَم استفاده  کنید. در روستای صراخیه همه بلدند بلم را هدایت کنند. بنابراین می‌توانید  حتی از کمک کودکان روستا استفاده کنید. زباله نریزید. این کارِ گردشگران  بی‌ملاحظه است و قطعا شما در این گروه قرار ندارید. مردم روستای صراخیه نه  آب دارند، نه گاز. بنابراین با خودتان آب آشامیدنی همراه داشته باشید. در  مصرف آب نیز صرفه جویی کنید.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .