وبلاگ من

برای کسی که به پایان خط رسیده، پریدن از پل یک انتخاب منطقی برای پایان دادن به تمامی مشکلات است. ظاهرا پل خودکشی پاسادنا، مکانی ایده‌آل و منطقی برای این دسته است.

پل‌هایی وجود دارند که ظاهرا در مسیرهای ارتباطی دنیای زنده‌ها، جهان ما را به جهان ارواح پیوند داده‌اند. مقصد ترسناک امروز ما باز هم یک پل ساخته دست بشر به نام پل خیابان کلرادو است که به دلیل وقوع حوادثی چند، با عنوانی ناخوشایند یعنی پل خودکشی به شهرت رسیده است. با مجله دلتا همراه باشید.
 
داستان ساخت پل
داستان امروز ما پیرامون پلی زیبا در امتداد خیابان کلرادو است. این پل با نام پل خیابان کلرادو شناخته شده است. تاریخ احداث این پل در پاسادنا به سال ۱۹۱۲ باز می‌گردد. به نظر می‌رسد سازندگان آن هرگز تصور نمی‌کردند که روزی این دست ساخته زیبا و با شکوه‌شان، با لقبی خاص و نه چندان خوشایند شناخته شود. این پل دست کم از سال ۱۹۳۲ تاکنون اسم مستعار پل خودکشی را یدک می‌کشد. این پل  روی بستر رودخانه ساخته شده و همین امر باعث شده شاهد شکل گیری یک صحنه تماشایی در حال رانندگی روی پل باشیم.

به لطف این چشم‌ انداز سحرانگیز و البته قرارگیری چراغ‌هایی در فواصل منظم، این پل از حال و هوای رمانتیک و عاشقانه برخوردار است، به ویژه وقتی بیننده از فاصله‌ای دور به آن نگاه می‌کند، اسیر جادوی دلفریب و کلاسیک آن می‌شود. اما این ساختار خاص و منحصر به ‌فرد دست کم تاکنون صحنه‌ خودکشی بیش از صد انسان بوده که از بالای آن به پایین پریده و به زندگی‌شان خاتمه دادند.

داستان خودکشی ها
اولین خودکشی در سال ۱۹۱۹ به وقوع پیوست، بعدها و در هنگام بحران و رکود اقتصادی بزرگی که گریبان‌ گیر مردم آمریکا شده بود، نزدیک به ۵۰ خودکشی دیگر در کارنامه این پل به ثبت رسید. هر چند در گزارشات دیگر آمارهای متفاوتی ارائه شده است و حتی تخمین زده می‌شود که در همین فاصله ۹۵ نفر روی همین پل به زندگی خود خاتمه دادند.

این پل در سال ۱۹۹۳ مرمت شد و به دنبال آن شاهد اضافه شدن یک حصار و نرده مخصوص برای جلوگیری از خودکشی روی پل بودیم. این امر اگرچه شمار قربانیانی را که قصد خودکشی در این منطقه را داشتند تا حدودی کاهش داد، اما نتوانست به صورت کامل این مسئله را متوقف کند و همین مسئله باعث شده که هنوز هم بسیاری این پل را با نام مستعار خود شناسایی کنند.

ارواح این پل
در افسانه‌های محلی گفته شده در زمان احداث پل یک کارگر مشغول کار روی لبه پل بوده که ناخواسته از آن بالا به پایین پرتاب شده و روی آسفالت خیس و مرطوب جان می‌دهد. در غفلت دیگران بتن آرام آرام خشک شده و جسد او را برای همیشه در میان خود مدفون می‌کند و او اکنون، یکی از ارواحی است که این پل را به تسخیر خود درآورده‌اند.

در بعضی از داستان‌ها بیان شده دلیل اصلی که این پل جان‌های زیادی را مطالبه می‌کند مرگ همین کارگر است و این اوست که افراد درمانده را صدا زده و آنها را وادار می‌کند برای خلاصی از مشکلات‌شان با پریدن از پل خودکشی کنند.

البته خودکشی به تنهایی عامل شهرت این پل نبوده است. به هر حال وقتی افرادی افسرده و رنج دیده که به آخر خط رسیده‌اند، با پریدن از این پل به رنج‌های عمیق زندگی خود پایان می‌دهند، ارواح و اشباح هم آرام آرام از گوشه و کنار سر برآورده و باعث شکل گیری انواع داستان‌های ترسناک می‌شوند.

با مجله گردشگری دلتا همراه باشید.